gjconsument | | Page 3

Een perfecte zomeravond

18 juni 2017 | Alle Berichten, Overige | GJConsument

“Als je denkt dat ze lastig zijn, laat je ze gewoon met de trein teruggaan”, was de laatste boodschap die ik mee kreeg toen me de vliegtuigtickets werden overhandigd. Ik werkte op het hoofdkantoor van de ANWB in Den Haag en kon ook worden opgeroepen om in het buitenland de auto van gestrande ANWB-leden met een Reis- en Kredietbrief op te halen.

Mijn bestemming was Zuid-Frankrijk waar twee dames waren gestrand: 71 en 73 jaar oud. Dat scheelde zo’n 50 jaar met mij en ik zag het de dienstdoende leidinggevende van de Alarmcentrale denken: dat kan wat worden voor die jongen. Vandaar de toevoeging dat ik ze niet per se zelf hoefde mee te nemen. Daar gaf de Reis- en Kredietbrief immers geen recht op. Alleen de auto zou worden opgehaald. En de eigenaar of het gezin dat daarbij hoorde moest op eigen gelegenheid terug; daar waren eventueel andere verzekeringen voor. Overigens was dat zeker niet de algemene insteek van de reizende medewerkers van de Alarmcentrale. Want waarom zou je mensen apart op kosten jagen als het niet nodig was?
Maar toch: twee 70-plussers met een leven vol ervaringen en gestaag opgebouwde nukken, dan is het toch even afwachten hoe het dubbeltje valt. Vandaar dat ik bij mijn vertrek nog eens duidelijk op de mogelijkheid werd gewezen om alleen terug te rijden.

Aan het eind van de middag meldde ik me in het hotel van de dames; twee vriendinnen die al jaren samen op vakantie gingen. Alleen de oudste had een rijbewijs, maar vanwege een ontsteking in haar been kon ze niet meer rijden. Beiden straalden een zekere statige klasse uit, gepaard met vriendelijkheid. Zodra ik in hun ogen keek, wist ik het meteen: die gaan niét met de trein terug.

Waarom werken administraties niet klantgericht?

10 juni 2017 | Alle Berichten, Consument | GJConsument

Energiebedrijven die de eindafrekening sturen slagen er in hun klanten gek te maken met de onbegrijpelijke inzichtelijkheid die hun nota’s bieden. Maar zij zijn zeker de enige niet. Veel administraties hebben zo hun eigen taaltje dat alleen door hen is te begrijpen.

Je moet tegenwoordig veel. Bijvoorbeeld regelmatig je bankrekening bekijken of er geen verkeerde incassoafschrijving geeft plaatsgevonden. Want als een bank die verkeerd afschrijft is dat niet zijn, maar jóuw fout, omdat je zelf je bankrekening moet controleren. Dus controleer ik mijn rekening. In juli 2016 zie ik dat er geld is afgeboekt door Tele2, maar met Tele2 heb ik geen relatie. Waarvoor het geld is afgeschreven zal ongetwijfeld uit de omschrijving blijken. Die luidt (volledig weergegeven):

Omschrijving: 163687189
IBAN: NL94COBA0637053818
Kenmerk: ARNL4246247
Machtiging ID: INTNL1181070003226625
Incassant ID: NL12ZZZ333034180000

De Postcodeloterij laat niet los….. maar de Consumentenbond laat NIETS los

1 juni 2017 | Alle Berichten, Consument | GJConsument

In de Consumentengids van deze maand ergert de Consumentenbond zich fors aan de Postcode Loterij. Wie wil opzeggen bij deze loterij moet wel een zeer vasthoudend typje zijn, zo constateert de bond. Maar zelf helpt hij zijn leden ook niet verder.

Naar aanleiding van klachten dat het opzeggers van de Nationale Postcode Loterij wel erg moeilijk werd gemaakt, nam de Consumentenbond de proef op de som. Het bleek inderdaad niet makkelijk. Via de website van de Postcode Loterij moest scherm na scherm worden doorgeworsteld voordat de mogelijkheid om op te zeggen werd gevonden. Een weg banen langs prijswinnaars, kinderen uit ontwikkelingslanden, Desmond Tutu en vasthoudende telefonische medewerkers, zo constateerde men. Kortom, Postcode Loterij haalt alles uit de kast om je het opzeggen zo moeilijk mogelijk te maken en je te overtuigen om lid te blijven en al die goede doelen te blijven ondersteunen. Maar uiteindelijk belandde men toch bij een 0900-nummer en een opzegformulier.

Mooi werk, Consumentenbond. En nu het antwoord op de vraag hoe je uiteindelijk van die Postcode Loterij kunt afkomen. Aan het eind van het artikel staat dan ook het volgende kader.

Wat weet Certimark over garanties?

20 mei 2017 | Alle Berichten, Consument | GJConsument

Certimark beoordeelt voor consumenten bestemde garanties. “Wat weet jij over garantie?” staat er als trigger op de homepage. Maar de vraag is ook wat Certimark er zelf van weet, want men gaat wat dat betreft nog wel eens in de fout.

Certimark zegt de consument snel en gemakkelijk een overzicht te willen bieden van garanties en de kwaliteit daarvan. “Niet de kleine lettertjes hoeven lezen en precies weten waar je aan toe bent? Een deskundig team van Certimark leest alle garantievoorwaarden en haalt de belangrijke en opvallende zaken er voor je uit”.

Dat doet gedegen aan, maar hoe het team van Certimark beoordeelt wordt niet echt duidelijk. Ja, men “analyseert de voorwaarden en voert met behulp van het GBS (Garantie Beoordelings Systeem) alle punten van de garantie. Denk hierbij aan onderwerpen als: de garantietermijn, het claimpunt, organisaties waar de garantieverlener bij is aangesloten en de uitzonderingen in de kleine lettertjes.” Mooie woorden, maar het blijft toch vaag hoe die onderdelen uiteindelijk worden gewaardeerd, want daar moet je maar naar gissen. Er is in ieder geval geen informatie over te vinden.

Anonieme OV-chipkaart bestaat niet

13 mei 2017 | Alle Berichten, Consument | GJConsument

Privacy is voor sommigen een hot item. Vandaar dat officieel ook de mogelijkheid bestaat een anonieme een OV-chipkaart te kopen. Dus ook anoniem reizen? Nee, vergeet het maar. Echte anonimiteit bestaat niet bij de OV-chipkaart.

Hoe kom je aan zo’n anonieme OV-chipkaart? Volgens de website ov-chipkaart.nl zijn die bij servicepunten verkrijgbaar. De kaart zelf kun je voor € 7,50 inderdaad zo kopen en cash betalen. Maar wie er nog een biljet van 50 euro naast legt met het verzoek om dit saldo op de chipkaart te zetten, krijgt te horen dat dit niet kan. Daarvoor moet je naar een aparte ov-oplaadpaal elders in de winkel waar je met behulp van een pinpas een reissaldo op de kaart kunt zetten.

Maar pinnen betekent toch dat ze je persoonsgegevens krijgen en dan is het toch niet anoniem meer? Aan de andere kant van de toonbank wordt hier even over nagedacht en vervolgens beaamd dat dit een juiste gedachte is. Maar het kan nu eenmaal niet anders. Dat wordt dus kiezen of delen. Of met een lege kaart vertrekken of je persoonsgegevens inleveren om je anonieme OV-chipkaart van saldo te voorzien.

Wildrecht: DNA-voordelen

5 mei 2017 | Alle Berichten, Wildrecht | GJConsument

Burgemeester Den Dirck keek op toen de ambtenaar Van Kneuteren zijn kamer binnenkwam.

− U had mij willen spreken, burgemeester?
− Inderdaad, Van Kneuteren. Wat is dat voor een voorstel dat hier voor me ligt?
Van Kneuteren bekeek het hem toegeschoven papier en kreeg toen een blik van herkenning.
− Ah, de DNA-propositie.
− Juist, en kun je dat even toelichten, Van Kneuteren?
− Afkomstig van brigadier Knoop. U weet dat de politie hier de laatste jaren regelmatig heeft te maken met jeugd die problemen veroorzaakt. En zijn standpunt is: voorkomen is beter dan genezen.
− Hoezo ‘voorkomen is beter dan genezen’, Van Kneuteren?

Tips Consumentenbond schieten tekort

29 april 2017 | Alle Berichten, Consument | GJConsument

In de Consumentengids van mei besteedt de Consumentenbond aandacht aan slotenmakers die kapitalen in rekening brengen als je hun hulp inroept omdat je jezelf bijvoorbeeld hebt buitengesloten. Drie van hen werden getest: Nood24, Slotenmaker-sleutelmaker en Slotenreparatieservice. Ze brachten bij de testklus € 242,- tot € 330,- in rekening terwijl € 60,- tot € 90,- eerder een redelijk bedrag was geweest. Let dus op met wie je in zee gaat want je betaalt al snel teveel, is daarom het advies van de Consumentenbond.

Design Badkamers (nu: Badkamer Studio) voor schut, maar Belbus kon sterker

23 april 2017 | Alle Berichten, Consument | GJConsument

Sinds Amber de Belbus van Kassa presenteert, heeft het programma een prettige verandering ondergaan. Amber schuwt niet vergezeld door carnavalszangers consumentonvriendelijke bedrijven te bezoeken, daar de hoofdingang te blokkeren met een bus of er een kritische quiz te presenteren. Ondertussen wordt de kwestie waar het om gaat helder aan de kaak gesteld en lukt het haar zelfs de veroorzakers van de ellende met de slogan “Heb je ook de Belbus nodig? Mail naar belbus@vara.nl” het onderwerp te laten afsluiten.

Afgelopen zaterdag bleef de kijker echter toch met onbestemd gevoel achter. Dat lag niet aan het onderwerp, dat was scherp genoeg. Een mevrouw uit Castricum die bij Design Badkamers Utrecht een keuken van ruim € 36.000,- aanschafte. Dat zijn geen minne bedragen. Klantjes van € 36.000,- lijken me dun gezaaid, die moet je koesteren. Maar bij Design Badkamers behoren ze kennelijk tot de onderlaag van de clientèle, want men koestert daar in het geheel niet en gaat er zelfs met de botte bijl volop in door te weigeren de badkamer te leveren.

Toch nog het moment van Annie M.G. Schmidt

16 april 2017 | Alle Berichten, Overige | GJConsument

Ze was moeilijk benaderbaar voor interviews, kreeg ik te horen, maar toch wilde ik haar graag voor mijn rubriek Het Moment. Hierin werd bekende Nederlanders gevraagd naar de gebeurtenis die hen altijd was bijgebleven omdat het zo’n belangrijk moment in hun carrière was geweest.

Annie M.G. Schmidt hoorde daarbij, vond ik. Dat ik de rubriek voor het zogeheten mannenblad Actueel deed maakte niet uit. Mevrouw Schmidt was hen net zo lief als wie dan ook. Maar zij moest wel op aparte wijze worden benaderd, zo wist ik, want anders werd de deur redelijk stevig dichtgehouden.
Dus stuurde ik een gedicht in haar eigen stijl. Misschien was ze daar ontvankelijk voor en zou haar deur op een kiertje gaan.

Goedendag mevrouw Schmidt, ik ben journalist
Ik wil van u iets weten wat ik nog niet wist
Nee meneer, u hebt geen geluk
Ik doe het niet, ik heb het te druk

Uw verzekeraar kijkt mee in uw patiëntendossier

8 april 2017 | Alle Berichten, Consument, Luizenissen | GJConsument

“Het opvragen, verzenden en bewaren van uw medische gegevens wordt streng beveiligd. Alleen een zorgverlener die u behandelt, mag uw medische gegevens opvragen.”

Deze keiharde en duidelijke tekst staat in de folder “Het elektronisch patiëntendossier (EPD)” die onze overheid indertijd liet verspreiden. Maar klopt het wat de overheid hier over uw privacy beweert? Nee, zeker niet! Kan bijvoorbeeld buiten uw huisarts, de apotheek of het ziekenhuis ook uw zorgverzekeraar uw patiëntendossier inzien? Ja, dat kan!

Mooie namen

1 april 2017 | Alle Berichten, Overige | GJConsument

Tante Ietje, tante Oele, tante Suus, het waren echt van die Indische tante-namen die bij ons in de familie voorkwamen. Net als tante Toetie. Spreek het uit en je hóórt dat het een Indische tante moet zijn. “Toeoet…., Toetie. Geef mij ook eens een djeroek.” En waarom ze nou Toetie werd genoemd…. Want ze had eigenlijk prachtige namen: Amande Virginie (“Maar we noemen haar Toetie”).

Een oudtante, niet alleen ouder, maar ook gebrekkiger. Daarbij had ze veel om haar lelijk te doen lijken. Ze was erg mager, liep door een bochel voortdurend krom en door een spierziekte aangetast trilden haar handen altijd (“het kopje voor tante Toetie niet zo vol”) en klapperde haar onderkaak, waarbij het kunstgebit soms met forse ketsen op elkaar kwam. Bovendien transformeerden haar brillenglazen haar ogen tot uilengrootte.

AFM laat consument teveel hypotheekboete betalen

24 maart 2017 | Alle Berichten, Consument | GJConsument

Sinds juli vorig jaar mogen banken klanten die hun hypotheek vervroegd aflossen maar een gelimiteerde vergoeding in rekening brengen. Uit onder zoek van de Autoriteit Financiële Markten (AFM) is inmiddels gebleken dat banken hiermee de fout in gaan en teveel boete berekenen.
Is dat verrassend? Voor de gewone consument zal dat niet het geval zijn, want die voelt wel aan dat banken zullen pakken wat ze kunnen pakken. Maar de AFM keek er kennelijk wel van op, want die komt pas driekwart jaar later tot de conclusie dat de banken de fout in zijn gegaan.

Waarom ging het fout? Omdat, zo laat de AFM weten, de Europese richtlijn die sinds juli vorig jaar geldt een bepaalde ruimte bood die op verschillende manieren kon worden geïnterpreteerd. Iedereen die dat hoort denkt meteen: ja, dan kun je op je vingers natellen dat zoiets uit de hand loopt, want die banken interpreteren er dan natuurlijk lustig op los.
Die simpele gedachte is inmiddels ook doorgedrongen tot de AFM die vervolgens maatregelen heeft afgekondigd.

Ten eerste heeft men nu aangegeven hóe het boetebedrag nu eigenlijk moet worden berekend en ten tweede moeten de banken aan hun klanten de onterecht geïnde bedragen terugbetalen. Leuk is anders voor bij de banken, maar het leven kent zijn nu eenmaal zijn onaangenaamheden. Niet alleen voor consumenten, maar zelfs voor de banken.

Honderden guldens duivenvoer

18 maart 2017 | Alle Berichten, Overige | GJConsument

Mensen hebben altijd belangstelling voor dieren gehad, met soms opmerkelijke relaties tot gevolg. Jan Fillekers wist dat en zag er brood in voor een nieuw NCRV-televisieprogramma in de sfeer zoals hij en Henk van der Horst al vaker hadden gemaakt. Human interest, gesprekjes met opmerkelijke mensen. Klein, ingehouden gefilmd, de camera alleen gericht op het onderwerp. En de stem van Jan die met zijn buiten beeld gestelde vragen de geïnterviewde – telkens als die dreigde stil te vallen – aanzette tot een volgende verbale aanvulling in diens verhaal; net zo lang tot er een sfeervol tableautje was ontstaan. Hun programma Showroom gold wat dat betreft al jaren als dé standaard in televisieland en dit keer zou het gaan om mensen die een aparte band met dieren hadden.

Jan en Henk stuurden me het land in met de opdracht geschikte onderwerpen te vinden voor het programma ‘De beesten, de baas’. Aanvankelijk vroeg ik me af hoe ik dat moest aanpakken, maar het antwoord was me snel duidelijk: via dierenwinkels. Want alle dieren moeten eten en hun baasjes moeten dat voer ergens kopen. En zo bezocht ik tientallen dierenwinkels in Nederland.

De vraag of hij mensen kende die iets speciaals met dieren hadden liet de verkoper in de Utrechtse dierenzaak even op zich inwerken. “Ja, een vrouw van 73 die hier wekelijks voor zo’n 250 à 300 gulden aan duivenvoer haalt. Ze is gek op die dieren. Ik weet wel dat het zoveel overlast in de buurt veroorzaakt dat ze ieder halfjaar ook nog de woningen in de omgeving op haar kosten laat reinigen.”

De onzinbloemetjes van Vara’s Belbus

11 maart 2017 | Alle Berichten, Consument | GJConsument

Van het kastje naar de muur gestuurd. En niet één keer, maar steeds weer. Radeloze consumenten die met hun klachten voortdurend geen gehoor vinden bij een leverancier roepen dan vaak ten einde raad de hulp van Kassa’s Belbus in.

Eén ding is zeker; het helpt gewoonlijk wel. Als je zaak op de tv komt tenminste. Want die leverancier gaat voor schut, daar helpt geen lieve moedertje aan. Soms probeert hij de Belbus-bezoekers nog uit zijn gebouw te weren, maar dat is niet meer dan uitstel van executie én het levert leuke televisie op. Uiteindelijk moet hij toch met de billen bloot.

Belachelijke bepalingen

9 maart 2017 | Alle Berichten, Consument | GJConsument

We ontkomen er niet aan dat we vaker dan we willen te maken krijgen met de zogenoemde algemene voorwaarden. Maar als je ze goed leest, kun je ze niet zelden belachelijke bepalingen noemen.

U wilt er eens een mooie avond van maken in een goed restaurant. Helaas, gaandeweg de avond wordt duidelijk dat het met een van de gerechten erg mis was.

Consumentonvriendelijke inkoopactie van Vereniging Eigen Huis

6 maart 2017 | Alle Berichten, Consument | GJConsument

Soms wordt iets zo groot dat de oorspronkelijke doelstellingen uit het oog worden verloren. Dat kan ook consumentenorganisaties overkomen, zoals Vereniging Eigen Huis. Leden daarvan verwachten natuurlijk een consumentvriendelijke behandeling. Maar het aanbod om aan de collectieve inkoop van energie mee te doen vertoont op dat gebied nogal wat rafels.

Het begint al bij het aanmeldingsformulier waarbij de optie om 2 sms-berichten van VEH te ontvangen al standaard is aangevinkt. Of het juridisch bezien mag doet er even niet toe, wel dat de enige consumentvriendelijke manier is de consument zelf te laten kiezen of hij deze mogelijkheid wel of niet wil aanvinken.

Trivago vindt niet het beste tarief

2 maart 2017 | Alle Berichten, Consument | GJConsument

Geloof je wat ze in commercials met de hand op het hart proberen wijs te maken? Niet doen! Trivago is er het voorbeeld van.

Voor hun commercial hebben ze hebben ze een heel sympathieke jongen ingehuurd die je toevertrouwt “Trivago vergelijkt de prijzen van meer dan 700.000 hotels op meer dan 200 websites en vindt voor jou het beste tarief.”

Apple kent zijn eigen voorwaarden niet

5 maart 2015 | Alle Berichten, Consument | GJConsument

iPhone- en iPad-gebruikers die de nieuwste versie van iOS willen installeren krijgen een pop-up met de mededeling dat de voorwaarden van iTunes zijn veranderd en dat die eerst moeten worden geaccepteerd. Anders geen nieuw besturingssysteem en geen upgrades van apps. Kiest u maar wat u wilt.

Nou zijn er weinig mensen die graag algemene voorwaarden uitpluizen om te zien wat er is veranderd ten opzichte van de vorige versie. Veel makkelijker zou het natuurlijk zijn als Apple dat meteen aangeeft. Maar dat doet Apple (om onnavolgbare of zogenaamde ‘moverende’) redenen niet. Maar je kunt het natuurlijk wel vragen.

Dus gezocht naar het e-mailadres van Apple. Gelukkig heeft Apple een hele pagina vol met contactgegevens. Daar moet wel wat tussen zitten. Nee dus. Niet één bruikbaar e-mailadres; alleen maar op een onderwerp gerichte e-mailadressen.
Dan maar de algemene helpdesk van Apple gebeld. Een zeer vriendelijke jongen die de vraag wat er is veranderd in de algemene voorwaarden best begrijpt, ook best begrijpt dat ik niet al die voorwaarden eventjes doorlees (eenmaal gedownload blijken het 31 – schrijve: eenendertig – pagina’s te zijn) en alle mogelijke moeite voor me doet om achter der aanpassingen te komen. Maar hij komt er niet achter. En ik kan niet zeggen dat hij zijn best niet doet. Als tussenstand meldt hij op een gegeven moment dat aan de voorwaarden ook het privacybeleid (slecht 7 pagina’s) is gekoppeld en dat daarin naar verwachting de meeste veranderingen zitten. Hij stuurt een link van beide.

Ondertussen is hij nog enkele keren in gesprek met de supervisor die meer moet weten, maar er uiteindelijk kennelijk wat korzelig van wordt en hem op het laatst naar me terugstuurt met het definitieve antwoord dat er geen vergelijk mogelijk is omdat de vorige versie voorwaarden niet meer beschikbaar is bij Apple(!?), maar dat dat er niet zoveel toe doet omdat je de nieuwe voorwaarden toch gewoon moet accepteren. En anders? Ja, anders geen nieuw besturingssysteem en aangepaste apps.

Na een telefoongesprek van maar liefst 52 minuten is er maar één conclusie mogelijk: Apple weet niet wat er is veranderd in de voorwaarden, oftewel Apple kent zijn eigen voorwaarden niet.
Dat voelt vreemd. Wat ook vreemd voelt is dat een supermediabedrijf als Apple wel van iedere bij hem ingeschreven klant een e-mailadres verlangt, maar zelf niet over een e-mailadres beschikt waar je terecht kunt met een algemene vraag. Dat is de helpdeskmedewerker wel met me eens.

En waar niemand snel bij zal stilstaan is de dure les die je uit dit alles kunt trekken. Wie een duur apparaat (wat een computer van Apple is) koopt dat softwarematig wordt aangestuurd, heeft totaal geen zekerheid dat hij hier altijd gebruik van kan maken. Als de leverancier (in dit geval Apple) je binnenhaalt met aantrekkelijke toezeggingen in z’n algemene voorwaarden, maar een halfjaar later besluit die voorwaarden totaal te wijzigen (wij tappen van nu af aan al uw privégegevens en –data af of brengen voor het gebruik van onze software een forse prijs in rekening) is het slikken of stikken. Natuurlijk, je hebt de vrijheid om nee te zeggen, maar dan is je dure Apple-computer wel waardeloos geworden.

Eigenlijk zouden dergelijke voorwaarden maar één keer ter sprake mogen komen, namelijk op het moment dat je Apple-apparatuur aanschaft. Wie een dure iPhone koopt mag verwachten dat die een aantal jaren kan worden gebruikt en dat dat gebruik niet een maand later weer ter discussie wordt gebracht omdat Apple nieuwe voorwaarden presenteert.

Eenzijdig voorwaarden wijzigen nadat de koopovereenkomst is gesloten is ongepast gedrag. Óf Apple neemt het standpunt in: als wij de oorspronkelijke afspraken die wij tijdens de koop met u maakten wijzigen (wat het aanpassen van voorwaarden natuurlijk is), dan mag u uiteraard uw aankoopbeslissing heroverwegen en de koop ontbinden. Maar ja, dat doet Apple niet. Nee, wie eenmaal heeft gekocht gaat volgens Apple of gedwongen akkoord of legt de spullen in de kast.

PS

Toch maar eens een mail gestuurd naar het e-mailadres dat het meest voor de hand lijkt te liggen: contactus.nl@euro.apple.com. Het antwoord: “Met deze vraag dient u telefonisch contact op te nemen met Apple Care, de technische ondersteuning van Apple. Zij kunnen u hier meer informatie over geven en van dienst zijn.”

Het kringetje is rond.

Nieuwe regels voor veilig telebankieren: oude wijn in nieuwe zakken

21 januari 2014 | Alle Berichten, Consument | GJConsument

Onveilig computergedrag zou de oorzaak zijn van veel gevallen van computerfraude. Dat kan worden afgeleid uit de nieuwe regels die sinds 1 januari gelden voor consumenten die telebankieren. Maar wie de toelichting op die regels leest komt maar tot één conclusie: de banken zeggen wel dat hun klanten veilig moeten telebankieren, maar hun eigen richtlijnen hoe dat moet zijn zo vaag, dat ze de schuld voor bankfraude nog altijd makkelijk in de schoenen van hun klanten kunnen schuiven.

Slachtoffers van bijvoorbeeld phishing die geld van hun rekening zien verdwijnen hoeven er niet op te rekenen dat hun schade wordt vergoed als hun bank vindt dat zij zelf onzorgvuldig zijn omgesprongen met de beveiliging van hun computer of hun inloggegevens. Op zich logisch, maar de voorwaarden die werden gesteld aan veilig internetbankieren verschilden vaak sterk per bank. Om in dat oerwoud van regels orde te scheppen stelde de Nederlandse Vereniging van Banken samen met de Consumentenbond nieuwe regels op voor internetbankieren voor particulieren.

“Houdt uw beveiligingscodes geheim” en “Zorg voor een goede beveiliging van de apparatuur die u gebruikt voor uw bankzaken” zijn de belangrijkste beveiligingsadviezen voor computergebruik worden gegeven. In de toelichting staat dat je de codes niet mag opschrijven of opslaan en dat je geen illegale software moet installeren en alle software moet zijn voorzien van actuele (beveiligings)updates. Wordt hieronder ook verstaan het gebruiken van elektronische versleutelingsprogramma’s van wachtwoorden en dergelijke, of zijn die onveilig? En ben je werkelijk grof nalatig als niet echt alle software op je computer up-to-date is?

Om daar meer duidelijkheid over te krijgen werden deze en andere vragen voorgelegd aan de Nederlandse Vereniging van Banken, maar die liet weten daar geen antwoord op te kunnen geven “omdat je dan op het terrein komt waarop de bank zal oordelen per geval of naar redelijkheid en billijkheid is voldaan aan de regels”. Met andere woorden: wie goed wil telebankieren kan niet te weten komen wat er precies van hem wordt verlangd omdat de bank pas achteraf per geval zal beoordelen wie voor de schade opdraait. En daarmee verandert niets aan de oude situatie toen dat ook al gebeurde.

Overigens laat ook de Nederlandse Vereniging van Banken weten dat de bank die zijn klant verwijt mede schuldig te zijn aan de bankfraude dat wel eerst moet bewijzen voordat wordt besloten de schade niet te vergoeden. In de praktijk echter een nietszeggende regel, want het geld dat van zijn bankrekening is verdwenen krijgt de klant toch niet terug van de bank als dat bewijs nog niet is geleverd. En ben je het niet eens met het uiteindelijke oordeel van de bank, dan kun je hooguit nog een (langdurige) procedure voeren bij het financiële klachteninstituut KiFiD. Die bepaalt dan of de bank dat bewijs wel of niet heeft geleverd. De officiële regel dat de bank eerst de nalatigheid van de klant moet bewijzen gaat dus niet op in de telebankierwereld.

Bankfraude is een ernstig probleem. Klachten over de afhandeling door de banken daarvan ook. Maar de nieuwe regels van de banken en de Consumentenbond zijn geen enkele verbetering. Nog steeds kan een bankklant niet te weten komen waar hij zich precies aan moet houden om veilig te telebankieren en nog steeds zullen de banken dat pas achteraf beoordelen. Alles blijft dus bij het oude; de nieuwe regels zijn een typisch geval van oude wijn in nieuwe zakken.

Ook Apple wil uw privacygegevens

20 oktober 2013 | Alle Berichten, Consument | GJConsument

We weten het: iedereen wil beschikken over uw privacygegevens. Facebook, Google en eigenlijk de overheid voorop, allemaal staan ze te dringen om in uw digitale hebben en houwen te wroeten. Met de introductie van het nieuwe besturingssysteem Mavericks heeft Apple zich nu openlijk aan die lange rij toegevoegd.

iCloud is het systeem van Apple om draadloos allerhande informatie uit te wisselen tussen Apple-apparatuur. Of het nu gaat om foto’s over te zetten, of om agenda’s of adressenbestanden te synchroniseren; het kan allemaal via iCloud. Maar het blijft wel een cloud waarmee wordt gewerkt. Niet erg, zolang je maar beseft dat je werkt met een systeem waarbij je je data eigenlijk stalt bij een onbekend adres buiten de deur, met het risico dat anderen daar toegang tot hebben. Veel bedrijven verbieden hun medewerkers daarom gevoelige of strategische bedrijfsinformatie in een cloud te zetten.

Gegevens uit het adressenbestandsprogramma van Apple behoren in feite tot de categorie ‘gevoelige informatie’. Het zijn persoonsgegevens en daar moet je al extra voorzichtig zijn. Er zijn immers maar een paar van die gegevens nodig om bijvoorbeeld identiteitsfraude te kunnen plegen en een adressenbestand met ook nog allerlei persoonlijke aantekeningen is wat dat betreft voor een geïnteresseerde al snel een goudmijn.

De Apple-gebruiker die daar op een verstandige manier mee om wilde gaan, had tot voor kort nog de mogelijkheid om de adresbestanden op zijn computer en op zijn iPad via een kabelverbinding over te zetten of te synchroniseren. Dat was veilig, daar kwam geen ander tussen. Maar het nieuwe OS Mavericks heeft die mogelijkheid geschrapt. Nu kunnen adresgegevens en dergelijke alleen nog via iCloud naar een ander apparaat worden overgezet. Dat is natuurlijk niet zonder reden. Technisch was het geen enkel probleem geweest de ‘kabelmogelijkheid’ te handhaven. Dat Apple nu alleen nog maar de mogelijkheid biedt om dergelijke privédata via de servers van Apple over te zetten geeft te denken. Je doet zoiets alleen als je daar belang bij hebt. Dat is geen paranoïde gedachte, maar een logische gedachte. Wie bewust maar één route open laat om een bepaald punt te bereiken doet dat met een doel. Zo vinden schapen die uit een vrachtwagen komen en tussen twee rijen dranghekken moeten lopen aan het eind daarvan de open deur van een abattoir.

Apple wil uw privacygegevens via haar servers hebben. Dat velen daar al lang gebruik van maken en daar dus geen bezwaar tegen hebben, is geen argument. Het gaat om vele anderen die het bewust op een veilige manier deden. Die keuzemogelijkheid is hen ontnomen. Bewust.

Schrijven is schaven